Ο σταθμός 2

Να ‘μαστε πάλι στο σταθμό, μονό αυτή τη φορά με άλλη διάθεση πάντα φιλοσοφική αλλά τώρα χαρούμενη... Μετά το καρναβάλι άλλωστε δεν θα μπορούσε κανείς να έχει διαφορετική διάθεση... Λοιπόν, κοιτά να δεις που δεν είμαι ο μόνος που μπερδεύεται με την αρίθμηση των καθισμάτων... Έχει πλακά, έρχονται και σου λένε:

«Ξέρετε μάλλον έχετε κάνει λάθος, κάθεστε στη θέση μου»

και με ένα πλατύτατο χαμόγελο τους απαντάς:

«Ξέρετε το νούμερο είναι για τις μπροστά θέσεις...»

Και εκείνοι, αφού σε λοξοκοιτάξουν λίγο με μια έκφραση απαραμμιλης βλακείας, πάνε και κάθονται ακριβώς μπροστά...

Όπως έχω ξαναπεί, οι σταθμοί παρουσιάζουν μια έξοχη ευκαιρία για την μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της. (Γενικά αυτή είναι η άποψη μου και για άλλα ανοιχτά μέρη όπου μπορεί κανείς να κάτσει σε μια γωνιά και να παρατηρεί συμπεριφορές και γεγονότα...Λαϊκές αγορές, Εμπορικά κέντρα, Συνεστιάσεις διαφορών ειδών και τύπων δίνουν ευκαιρία για παρατήρηση και καταγραφή πιο ειδικών συμπεριφορών και κοινωνικών διαδράσεων... Γάμοι, Βαφτίσια, Κηδείες, Πάρτυ μεγάλα και μικρά, Συναντήσεις παλιών συμμαθητών κ.λπ.)

Σήμερα παρατηρώ το εξής: Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τι κάνουν οι άνθρωποι για να «χάνουν» την αίσθηση του χρόνου. Καταρχάς ταξιδεύουνε σε δυάδες, έπειτα παίρνουν κάθε λογής περιοδικά και εφημερίδες, βιβλία και λογοτεχνήματα κάθε τύπου και ποιότητας, από έμμετρο δερματόδετο λόγο μέχρι βιβλία περιπτερού και φτηνά μυθιστορήματα για τους έρωτες μιας ζωής. Καμιά φορά λίαν συχνότερα σε νέους ανθρώπους θα δείτε τα νέα τεχνολογικά θαύματα «Discman» (φορητά CD), Mini Disk και Walkman (Ραδιοκασετόφωνα τσέπης)...

Και όλα μοιάζουν ωραία για να περάσουν τρεις ώρες μέσα σε ένα βαρετό Λεωφορείο. Και μέσα σε όλα αυτά πρεσβεύει μια άρνηση της επικοινωνίας με τον διπλανό σου... Που βεβαία δεν είναι πάντα ένας πανέμορφος νέος ή νέα αλλά αν μητι άλλο πάντα μπορεί να αποτελέσει ενδιαφέρουσα γνωριμία... Αλλά τι να κάνεις....? C’ est la vie!