Ω! Το καλός, το ανθρώπινο, Το σώμα…

Ω! Το καλός, γυναικείο σώμα, Εσύ …

Την ψυχή σου βλέπω, το κορμί σου ποθώ…
Την μιλιά σου ακούω, τα φιλιά σου θέλω να πιω…

Ω! Ο ασώματος της αγάπης πόθος
Ω! Πως θα γίνει ενσώματος;
Ω! Της ψυχής λαγνεία: πως θα σε φέρω δίπλα μου;

Πως θα αγκαλιάσω το ζεστό σου το κορμί, στης αγάπης μου την γύμνια να παγώσω;
Πως θα πιω φιλιά από τα χείλη σου τα σάρκινα, την διαβασμένη μου ψυχή να ξεδιψάσω;
Πως θα χαϊδέψω τ’ ανομολόγητα σου στήθη, το έρεβος ν’ ανέβω;

Ψυχή μου, αγαλλίαση πως θε να νοιώσω;
Αν ίσως μονό σε τούτο τον άγγελο σε χαρίσω…