Showing posts with label K's Chronicles. Show all posts
Showing posts with label K's Chronicles. Show all posts

Sunday, October 25, 2015

Athanasia

Σιροπι θα πινα
Χυμους' ναι
Του κορμιου σου
Νεκταρ
Γλυκοπιοτο, χρυσο
Νερο Αθανασιας
Των Θεων το δωρο!!!

Friday, September 12, 2014

Brownie Aftertaste

I invite darkness
to sit on my lap
like an obedient little bitch...
But she is poison
deep rooted in my vains
and slowly chews my balls off...

Alcohol and cigarettes,
drugs and food,
morality unbound
Movies, tv-series, and a bed
the death of modern man
pills as if only a wish
portrayed a better life
in all the magazines.

If we share it together
maybe I become a better person.
If you take my weight
and I take yours
maybe just maybe we can actually survive...

Friday, February 01, 2013

Creole Breakfast at Brenda's

Atop the shrimp
tomato and bacon gravy
and grits
French toast and wheat
Sourdough toasted
Omelette Creole
with beef and spinach

Panic, not busy
Worker bees
diligent
There's that smile
I know a little Greek:
"Θα σε σκοτώσω"-
'I will kill you'
My neighbour’s kids
shout at each other
All love Greece
Long Live the 60's
Sex, Sand, Sun

Spicy Food
Tasty people
A system to sit down
only if you're altogether
So many people
so little space
so little time
Warm space and a bit
of vanity
Walls covered with mirrors...

We couldn't wait anymore
for you
We ate
And as we emerge
laughter and filled bellies
you appear jumping
clear blue skies
proud sun
Long lost trip
around the city
two hours earlier
you could have
enjoyed with us
Breakfast...

Sunday, November 11, 2012

Scenes of a club IV – Insomnia

I see you
The great Observer
Lost in a kiss
Without tomorrow
I am
Self appointed guardian
Someone needs to pay attention
I observe
Record
But never interfere…

Have you ever been touched?
No, really
Has anyone ever reached in your soul?
Grabbed a piece of it
Has anyone ever really kissed you?

I exist
In photos
Of others
New reality
Non reality
Mediated technology
Zero
Zero
One

The music
The rhythm
The sound that turns the brain
Mashed potatoes
Throbbing bodies
Pulsating lights
Smokescreen
Zero
Zero
One

Some people just can’t take a hint
Others are just late
Some people are just like octopuses
They need space to stretch
Others ache to be touched
And yet they remain poor
How out of nothingness to create life?
Human connection
I have nothing to say
I feel nothing to say
Yet I have so much
Yet the excitement rises
Stay calm…

Saturday, October 27, 2012

Scenes of a Club III – Tu Es Petrus

Somewhere,
Rainy island
The shepherd teaches

Memory denounced in the colors
Beside, a Palm-tree – plastic
Underneath however
Shadow of electronic diodes
Baal gathers his flock

Under the shadow of the Shepherd
Hebetic, vernal bodies
Prostitute
Amidst dancing litanies
And colorful mantles
Sacrifice

Scenes of a Club II – Clubbing Desire

How do you paint
A night, full of
Short dresses and
Hormones?

People’s desire
Buddha was right
You need to kill desire
The need of a touch
In these times
It’s like betrayal.

The physical body
Becomes
The master of the spirit
What is it to be born of it?

The body of ash
The spirit of gold
What lays
What flies
Untouchable beauty
Ineffable touch
The works

A path of sorrows…

Scenes of a Club Ι – Clubbing Encounter

So lost
So lost
So close
Yet so far apart…
On our cigarette buds,
Lights the hope
                        of tonight…

Looking
Me,
You!
Some connection
Something
To keep talking
Something…

These failed attempts
To communicate
Will eventually
Lead to
My bed

It’s strange
We don’t need
To talk
There is nothing
Between us
And yet your screams
And my cum
Seem so
Terminal

You drink
Inexorably
My lies
And cheap Tequila
Shots
How?
Have you chosen?
To what wayward
Power
Desire
Biology
Need
Social imperative
You find yourself
Chained tonight?

Tomorrow
As you wake up
Naked next to me
In a foreign land
Your perfume, I will
Have already showered off…
Nothing of this
Will be ever
Spoken again…
Beyond an awkward
“Good Morning”
Like nothing ever
Happened…
Makes sense
Out of Nothingness
Nothingness is born
Even if in the form
Of carnal consummation...

We leave exactly, as we
Met…
Strangers…

Friday, October 26, 2012

Καίσαρας

Ω Γυναίκα εσύ,
τόσα χρώματα
έχουν περάσει απ’ τα μαλλιά σου,
τα χείλη σου,
τα νύχια σου…
Δεν έχει σημασία
τι φοράς
αν πίνεις ή καπνίζεις.
Ούτε η δουλειά σου ρόλο παίζει…
Μόνο, οι επιλογές σου…

Κλεοπάτρα,
Βασίλισσα των Θηβών,
σαγηνεύτρα των πληθών
Γιατί χορεύεις μπροστά μου;
Ω Σαλώμη!

Αρέσκεσαι σε τρόπαια
και βεβαίως τροπαιούχους…
Ο Καίσαρας σου μοιάζει
όντως για Θεός.
Σου αρέσει,
υποτασόμμενη να υποτάζεις
το λιοντάρι
στα λαγόνια σου ανάμεσα
να φυλακίζεις, την πιο
δυνατή στιγμή…

Κι όμως είσαι καταραμένη
και ονειρικά αφελής.
Σαν την Κλεοπάτρα
θα πεθάνεις…
Από τσίμπημα φιδιού.
Κι όταν θα κείτεσαι νεκρή
ρόλο πια δεν θα παίζει
αν το φίδι
ήταν Κόμπρα βασιλική
ή μια απλή Οχιά…

Εσύ που αρέσκεσαι
να προτιμάς
χρυσοποίκιλτα σπαθιά
με ωραίες λαβες,
εσύ που ποτέ σου δεν
σπούδασες
πραγματικά…
Μισείς την πένα
σε αρρωσταίνει το μελάνι.
Γιατί βέβαια ο Χρυσός
φαίνεται
μα το μελάνι;
Ακόμη κι ο Βασιλιάς
σε λευκό χαρτί
με μαύρο μελάνι καταγράφει
όπως κι ο φτωχός.
Μα ο τελευταίος
Ούτε βρυχάται
ούτε ξεσκίζει σάρκες…

Ο έρωτας σου
αντάξιος,
άγριος,
αδάμαστος,
δίχως ταμπού,
τέλειος
μα και συνάμα
ψεύτικος.
Μια λεπτεπίλεπτη διαδικασία
υπόταξης και υποταγής.
Συλλογή ανδρικών μορίων
Κοσμεί τους τοίχους
των ονείρων σου…

Και μέσα σ’ όλα αυτά
κάθε πρωί που ξυπνάς
αρέσκεσαι
μπροστά στον καθρέφτη
να λες στον εαυτό σου
πως αδυνατείς
να καταλάβεις
γιατί κι απόψε ξύπνησες
μονή…

Το ψέμα σου
κατάματα σε κοιτά.
Πότε ένας Στρατηλάτης
κοίταξε πίσω του
για δεύτερη φορά
κατακτημένη πόλη;

Saturday, September 29, 2012

Παρατηρήσεις χωρισμού

Εδώ και ένα μήνα
έχουν σταματήσει να συνοδοιπορούν
κι όμως
σαν τον επισκεφτείς
βλέπεις
στις γωνίες ακόμα
στέκουν όρθιες
οι φωτογραφίες και
τα δώρα, οι
κάρτες και τα ραβασάκια.

Κι όπως κορδώνεται
έτσι στο κρεβάτι
ενύπνιος σου καθομολογεί
πως χωρίς συνοδοιπόρο
οφείλει κάνεις να πενθεί.

Η κερδισμένη ματιά
ενός ξένου σώματος,
το χαμόγελο μιας
ξένης γυναίκας,
ερεθίζει τον ιππόκαμπο.

Καταλαβαίνεις αλλά πάλι
το κόστος;
Πως κάπως κάτω από
αυτόν τον ουρανό είχε
παρέα πραγματική
που αντάλλαξε για το
φευγαλέο τ’ άνεμου χάδι.

Το χαμόγελο μόνο του,
συνεχίζει την πορεία.
Κατανόηση
Αύριο
μια νέα μέρα.

Friday, January 08, 2010

Angry Night Out...

Ο Ιδρώτας μου εξατμίζεται σε αιθέρα,
Το Άγγιγμα σου ηλεκτρίζει μέσα από τα μακριά, λεπτά σου δάχτυλα
Και το μικροκαμωμένο σου κορμί, λυγίζει πάνω στο βράχο που κουβαλάει το σπαθί που πονάει για να βγει…

Ψυχές βαμμένες με κόκκινο μανό
Ανέγγιχτα κορμιά
Νεκρά Φιλιά
Στρόβιλος από διαστημική μουσική

Λίγη προσοχή και ένα άγγιγμα φτάνουν
Για να σε κάνουν να πιστέψεις πως το συμπάν συγκεντρώνεται γύρω σου
Ρίξε μια στροφή
Προσπάθησε να συλλάβεις ένα βλέμμα,
Και νόμιζε πως είναι το δικό μου…

Για το overnight feel good
Τέχνη και Επιστήμη down the drain

Ας στροβιλιστούμε
Κι’ αν δεν σε κοιτώ,
Προσπάθησε ακόμη παραπάνω
Και αφού απογοητευτείς κάνε πως φεύγεις, ύστατη κίνηση…

Ονόματα που έχουν γίνει ποίηση εξ’ αρχαιότατων και έχουν τραγουδηθεί δίχως άλλο
Εξαργυρώνονται σε μια κίνηση – στροφή και ένα φόβο

Κι’ αναρωτιέσαι …
Μένει τίποτα στο τέλος;

Στις αναλαμπές σβήνει η μνήμη
Σε 2,5” καπτιβάρεται ολόκληρη η ουσία της νύχτας και των κορμιών…

Για μια συλλαβή - τρία γράμματα - ,
Ξεπουλημένες ψυχές και άδεια βλέμματα
Κενά χαζογελά ποτισμένα βρώμικο καπνισμένο ιδρώτα και αλκοόλη
Ανάγκη να μην υπάρχουν αναστολές και το κεφάλι να ‘γυρίζει’

Βράδυ Καλό κι' απόψε...
Γυρίσαμε Πρωί...

Όνειρα Γλυκά.

Sunday, December 20, 2009

Night out

Industrial Χώρος
Αγάπη και έρωτας βαθύς τα σπλάχνα μου τινάζουν*
Αλκοόλες και φαινόλες με ποτίζουν
Και διηθούν την αγάπη μου για σένα,
Μα αθώα δεν είναι και ‘γω δεν είμαι άγουρος και ‘συ δεν είσαι κόρη… **

Σαρκοβόρες ορμές κυριαρχούν τον κόσμο και ‘γω πλέω στους ουρανούς, στις καραμέλες, και στα γλειφιτζούρια…

Προηγούμενες υπάρξεις είναι πια παρελθόν,
Λευκές νύχτες χιονισμένες και κορμιά παραδομένα,
Δεν είναι πια εδώ.

Μες στις αχαρτογράφητες θάλασσες τις ύπαρξης σου μου κλήρωσε απόψε ο έρωτας το Λόττο… ***
Όχι στο Νότο αλλά εδώ, στο χωράφι τούτο ‘δω…

Δώς μου ένα χορό, καυτό χορό να σε νοιώσω, να σε κρατώ, να πίνω τα φιλιά σου, να με ρουφούν τα μάτια σου…

Και ας είναι…


* Από τους ελευθερους πολιορκημενους του Δ. Σολωμού
** Από τον ερωτοκριτο του Β. Κορνάρου
*** Από το τραγουδι ‘Νότος’ – Μαχαιρίτσας / Στόκας

Sunday, November 23, 2008

Ένα μικρό Ευχαριστώ

10 μέρες τώρα μετράω...

Μετράω τα λεπτά που περνούν, τις στιγμές που αποτυπώνονται στο χρόνο, την ιδέα που καίει το πετσί.


Δεν σου είπα να έρθεις μόνο για σένα, για να σταθώ όπως έπρεπε στο ύψος των περιστάσεων. Σου είπα να έρθεις για μένα, γιατί χρόνια ολόκληρα είχαμε να μιλήσουμε τόσο... Όλα ανοιχτά, όλα έξω, έξω τα χέρια από τις τσέπες, ανοιχτό το στήθος στη σφαίρα. Όσο μιλάμε διαπιστώνουμε τις αρχές μας και εγώ και εσύ.

Εσύ βιώνεις, εγώ αναλύω...
Εσύ στο στόχο σου, εγώ στην ιδέα μου...
Δημιουργία, θάνατος, γυναίκα, οι τρεις άξονες
Παρελθόν, παρόν και μέλλον οι αναφορές μας...


Τις είχα ανάγκη αυτές τις 10 μέρες τώρα μπορώ να περπατήσω άλλα 10 χρόνια γνωρίζοντας...

Είμαι τώρα πιο αισιόδοξος μα και συνάμα πιο απαισιόδοξος, ξεκούραστος μα και συνάμα πιο κουρασμένος, ήρεμος μα και συνάμα πιο ταραγμένος.

Ράκος είμαι μα η ενέργειά μου αστείρευτη...


Όπως μαζί βρεθήκαμε σε κείνο το ταβερνείο κάποτε, έτσι και συνεχίζουμε, παράλληλοι δρόμοι που κοιτάνε στο άπειρο. Που και που βρισκόμαστε και στην ίδια λωρίδα, τα ζα να ξεπεζέψουμε να αλείψουμε τις πληγές μας με λάδι, να πιούμε και φάμε, τροφές και πιοτά, να δυναμώσει το κορμί να αντρειώσει το πνεύμα...

Ο χρόνος το ‘χει φέρει και το ψωμί και το αλάτι...Και προετοιμάσου τώρα για κύματα και καταιγίδες...

10 μέρες μαζί, 10 μέρες ο ένας σήκωνε τον άλλο πιο ψηλά και τώρα...

Τώρα προχωράμε πάλι ο καθένας τη δημιουργία του.

Όπως γουστάρουμε!

Ελεύθεροι!

Τώρα...

Σ’ Ευχαριστώ για όλα...



Στον παιδικό μου φίλο Κ.

Και τις μέρες σ’αυτη την έρημη πόλη που περπατήσαμε παρέα...

Στο άπειρο και ακόμη παραπέρα...