Showing posts with label Πειραματισμοί. Show all posts
Showing posts with label Πειραματισμοί. Show all posts

Wednesday, February 24, 2010

Θετικοί Πειραματισμοί *

1.

Σ’ αγαπώ γιατί μ’ αγαπάς,
Μ’ αγαπάς γιατί σ’ αγαπώ,
Σ’ αγαπώ γιατί μ’ αγαπάς,
Μ’ αγαπάς γιατί σ’ αγαπώ,
Σ’ αγαπώ γιατί μ’ αγαπάς,
Μ’ αγαπάς γιατί σ’ αγαπώ,
Ad Infinitum

2.

Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Ad Infinitum

3.

Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί μ’ αγαπάς,
Μ’ αγαπάς γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου
Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί μ’ αγαπάς,
Μ’ αγαπάς γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου
Ad Infinitum

4.

Μ’ αγαπάς γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί σ’ αγαπώ,
Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου
Μ’ αγαπάς γιατί Είμαι ερωτευμένος μαζί σου,
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου,
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου γιατί σ’ αγαπώ,
Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί μου
Ad Infinitum

*Εμπνευσμένο απο R.D. Laing

Αρνητικοί Πειραματισμοί *

1.

Δεν σ’ αγαπώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Δεν σ’ αγαπώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Δεν σ’ αγαπώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Ad Infinitum

2.

Σε μισώ γιατί με μισείς,
Με μισείς γιατί σε μισώ,
Σε μισώ γιατί με μισείς,
Με μισείς γιατί σε μισώ,
Σε μισώ γιατί με μισείς,
Με μισείς γιατί σε μισώ,
Ad Infinitum

3.

Σε μισώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Δεν σ’ αγαπώ γιατί με μισείς,
Με μισείς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Σε μισώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Δεν σ’ αγαπώ γιατί με μισείς,
Με μισείς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Ad Infinitum

4.

Με μισείς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Δεν σ’ αγαπώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί σε μισώ,
Σε μισώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Με μισείς γιατί δεν σ’ αγαπώ,
Δεν σ’ αγαπώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Δεν μ’ αγαπάς γιατί σε μισώ,
Σε μισώ γιατί δεν μ’ αγαπάς,
Ad Infinitum

*Εμπνευσμένα απο R.D. Laing

Saturday, February 20, 2010

Σέξ

Δίπλα στο κορμί σου,
σταγόνες δροσοσταλιάς.
Χάραξε κι’ απόψε,
θα περιμένω να έρθεις και αύριο!
Το βραδύ λίγο μετά, αφού ο ήλιος δύσει,
θα σε περιμένω.
Να το σκάσεις και να έρθεις,
εδώ,
στην αγκαλιά μου.

Θα περιμένω τα χείλη σου να δω,
να μου χαμογελάμε από μακριά.
Να νοιώσω επάνω στην πνοή του άνεμου το πεταχτό φιλί σου,
κι έπειτα,
από κοντά, να γευτώ τη γλυκιά γεύση από ρόδα
Να σε κρατώ στην αγκαλιά μου,
όλος ο κόσμος.
Από τους καταράχτες των φίλιων σου,
στους γκρεμούς του λαιμού σου,
και κάτω στο οροπέδιο του στέρνου σου,
περιτριγυρισμένο από τα λευκά βουνά με τις σκουρόχρωμες κορυφές,
και κάτω στην κοιλάδα της ένωσης σου με την ζωή,
κι ακόμη πιο κάτω ανάμεσα στις συμπληγάδες των μηρών σου.
Εκεί ανάμεσα θα βρω να ξεδιψάσω,
από τις πηγές του επερχομένου οργασμού σου,
και τα κρυμμένα βουνά της Κύπρης,
θα βρω να ξεδιψάσω…

Κι αφού ξεδιψάσω και πιω ωσότου μεθύσω,
θα γίνω για χάρη σου πολεμιστής.
Μεγάλος και τρανός θα μεταμορφωθώ!
Ολάκερος σ’ ένα μαχαίρι ή… Όχι!
Σ’ ένα ακόντιο!
Και με δύναμη, ταχύτητα,
θα καρφωθώ
επάνω σου.
Κι εκεί θα μείνω.
Με ελάχιστες κινήσεις,
θα σκαρφαλώνω μέσα σου,
δίχως βιασύνη, χωρίς άγχος.
Σιγά, σιγά θα φτάσω στο πυρήνα σου,
κι εκεί θα σταματήσω.
Μπαϊλντισμένος θα εναποθέσω τους χυμούς μου,
στο δέντρο της ζωής…

Η Οχιά της Ποίησης

Είπα πως κάθισα ποίηση για να γράψω,
πωςείναι ετούτη μια οχιά που πρέπει να την φτύσω.
Και έτσι προετοιμάστηκα,
πήρα χαρτί, μια πένα και μελάνι.

Μα μόλις βούτηξα την πένα στο μελάνι,
είδα πως τούτο πούφτυνα ήταν μοναχά μελανί.
Κι άκουσα τότε την οχιά να μου ανακοινώνει,
πως σήμερα αποφάσισε πρόβατο να γενεί.

Κι έκατσα τότε να κοιτώ,
που η οχιά επείσμωσε.
Εβρόντηξα, χλιμίντρισα,
να τηνε φοβερίσω,
μα εκείνη ατάραχη μου κούναε την ουρά της.

Και τότες εταράχτηκα!
Κι άρχισα με θυμό έπιπλα να ξεσκίζω,
κι έγινε η πένα από γραφή αλόγιστο μαχαίρι.

Κι όσο την επλησίαζα,
με τούτη τη μανία,
τόσο εκείνη κούρνιαζε,
σε άλληνε γωνία.

Σιγά, σιγά την έφτασα
Την ήβρα κουρνιασμένη
Την κοίταξα, με κοίταξε
Πήραμε θέσεις μάχης

Εσήκωσα την πένα μου να την εχαρακώσω,
Κι εκείνη ατάραχη με μια σβελτάδα μαύρη,
τινάχτηκε και δάγκασε τη φτέρνα μου με μίσος.

Κι έπεσα κάτω να πονώ,
το δηλητήριο να γιάνω,
και με την πένα να χτυπώ,
το πάτωμα επάνω.

Κείδα μεσ’ τα σκαλισματα,
την ποίηση να βγαίνει.
Και μες το αίμα μου
και μέσα απ’ τους αφρούς μου
Υπόγραψα,
Ο τάφος μου να γένει.