Περιπατητής μέσα στη νύχτα
Νύχτα που σκεπάζει τα θολά...
Τα θολά και απαίσια όνειρά μας

Μήπως είναι η Αγάπη;
Μήπως είναι ο Έρωτας;
Ή μήπως το Πάθος;

Να οδηγήσει του ανθρώπου το χέρι,
στον ίδιο του τον εαυτό μαχαίρι.
Ποια όνειρα, Ποιες σκέψεις,
είναι αυτές που αποζητούν τη νύχτα
να τις σκεπάσει;
Τη νύχτα να τις θάψει,
και στα μάτια της ψυχής να τις κάψει;

Μήπως είναι η Αγάπη;
Μήπως είναι ο Έρωτας;
Ή μήπως το Πάθος;
Που σκοτεινιάζει του ανθρώπου την ψυχή;
Κι’ αν είναι το μίσος,
Κι’ αν είναι του χωρισμού η θλίψη,
Τότε ποια είναι η λύση;
Ποια είναι η κάθαρση;

Ονειροπεριπατητή εσύ των ψυχών,
Πρίγκηπα της Νύχτας,
Πάψε!
Σφράγισε της σκέψης τα μονοπάτια και ησύχασε στο φέρετρο,
που με τόση μαεστρία για τον εαυτό σου έχτισες.