Σήμερα το Φεγγάρι είναι χρυσωπό …
Αντιφεγγίζει πάνω στη γεμάτη νυχτιά θάλασσα και φτιάχνει,
Το δικό του Χρυσό Δρόμο προς την Ανατολή ή προς τη Δύση…

Πάντα αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που προκαλεί τους χρωματισμούς του φεγγαριού…

Τα περίφημα Αυγουστιάτικα φεγγάρια …

Και, αν και, είμαι σίγουρος ότι έχει να κάνει με τη θέση της γης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και τη διάθλαση του φωτός από τον ήλιο, λόγος μάλλον πολύ επιστημονικός και λίαν πεζός, η ίδια η ιδέα της αναζήτησης εξιτάρει την φαντασία…

Το Φεγγάρι λοιπόν υπερήφανο στέκει και μια απόλυτη νυχτερινή ησυχία βασιλεύει. Συνοδευμένη από μακρινές βοές αυτοκινήτων στην εθνική οδό, κάπου παραπάνω… Και από μακρόσυρτα, σχεδόν κλαψιάρικα γαυγίσματα γειτονικών σκύλων, που προσπαθούν να μετά μανίας να επικοινωνήσουν από χωράφι σε χωράφι…

Η απαλή αύρα καθώς φιλτράρει τα γαυγίσματα, αυτά ακούγονται σαν τις φωνές φαντασμάτων του παρελθόντος, που κοντοζυγώνουν κάνοντας τα φύλλα και τα χόρτα γύρωγύρω να θροΐζουν για να σε προειδοποιήσουν και να τα προϋπαντήσουν…

Η όλη σκηνή συμπληρώνεται από την μελωδική και ρυθμική παρουσία των γρύλλων και τα καμπανάκια από δυο γαϊδουράκια στα διπλανά χωράφια, που μέσα στην προσπάθεια τους να κοιμηθούν, χτυπούνε ρυθμικά αριστερά και δεξιά τις καμπάνισες τους…

Οι μελωδίες εναλλάσσονται και η φύση Μέγας Ενορχηστρωτής σε καλεί γλυκά να ονειρευτείς…