Τα μάτια σου έπλασαν για μένα μια Θάλασσα μπλε, βαθύ…
Μια Θάλασσα γαλάζια…

Πλέω σε βαθύ ωκεανό…
Στραβό είναι το καράβι μου…
Στραβά αρμενίζω…
Στραβά πάει ο γυαλός…

Πλέω και γύρω μου πλέουν μαύροι ίπποι!
Άγρια άλογα του νερού…
Το καράβι μου ισιώνει…
Το ίδιο και η πορεία…
Το ίδιο και ο γυαλός…
Άγρια άλογα…
Μαύρα του Γυαλού…

Ένα κόκκινο πυρωμένο τσουβάλι κάρβουνα…
Στρώνεται μπροστά μου σε μια κόκκινη πύρινη γλώσσα για δρόμο…
Διχαλωτή, με άπειρες σπειροειδείς διχάλες…
Μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι…
Μέχρι εκεί που φτάνει το άτομο…

Πύρινες συνθήκες…

Αίμα χυμένο από δαίμονα αφηνιασμένο.
Ποτίζει, νοτισμένο χώμα μ’ αγιασμό αναβαπτισμένο…

Αναβρύζει Φως, μέσα σ’ ένα κόκκινο ζοφερό κολασμένο τοπίο…
Καπνοί αχνιζόντων χωριών, σε μουσκεμένα τοπία σκεπασμένα με κίτρινα φύλλα…
Καθαρίζει ο καπνός και τα φωτά είναι πολλά και κινούμενα…

Τα τύμπανα κρώζουν εμβατηριακά…

Έρχονται!
Ερχόμαστε!
Έρχομαι!

Μοναχός άνθρωπος, σώμα χιλίων αγγέλων.

Τα μάτια σου έπλασαν για μένα θάλασσες:
βαθιές και γαλάζιες
αφρισμένες και γλυκές
σαρκοβόρες Λάμιες με το γλυκύτερο τραγούδι των Σειρήνων…

Σε πέρασα…
Σε έφτασα…
Έρχομαι!

Ο δρόμος είναι στρωμένος με άσπρες και μπλε ρίγες
Και ένας πίθηκος χορεύει Ραπ ρυθμικά, πάνω κάτω…
Πάνω Κάτω…
Πάνω Κάτω…
Πάνω Κάτω…

Ξανθός, ψήλος άγγελος διαβαίνει μπροστά μου και χορεύει πλάι μου…
Τρελός, ανθισμένος χορός καθαγιασμένος από διονυσιακό ποτό…

Μωβ arabesque κρίνοι απλώνονται στους τοίχους ταπετσαρία…
Πολύχρωμα φωτά φωτίζουν την χορευτική μου, κινούμενη νύχτα…
Φιλιά, κορμιά,
Κινούμενη, χορευτική νύχτα…