Saturday, July 30, 2011

Μετάνοια

Στα βουνά του ελέους,
έκρυψα την ντροπή μου
Τον έρωτα φυλάκισα
σ' ένα κοχύλι πού ‘θαψα στη άμμο
Και τ’ όνειρο,
κάτω απ’ εν’ αμπέλι…

Δίχως ρούχα,
έτσι γυμνός,
στην πετρά όρισα πορεία.

Και τώρα,
που τα γένια μου,
άγγιξανε το πάτωμα
κοιτώ κι ελπίζω
πως για το αόρατο, έπραξα σωστά…

2 comments:

Hfaistiwnas said...

Επίσης ωραίο.. :)

Covenant said...

Euxaristw kai pali!!