Thursday, September 15, 2011

Στη Δύση του Ηλίου

Πευκοδάσος κεραυνοβολημένο
καμένη γη
κι από πάνω χιόνι.

Τα χέρια μου παγώνουν

Ο καρπός, που τραβώ
από το χώμα
είναι γλυκός,
σε σένα όμως όχι…

Το τι, το είναι,
το γιατί, το πώς,
το τώρα και μετά,
Οποία ερώτηση:
Μαζί.

Μόνο με παραμύθι, μπορεί κανείς
να φέρει την ανατολή.

Στο όχι, τομή,
Εκεί.

1 comment:

Hfaistiwnas said...

Η φάση της ομορφιάς της συντροφιάς..
Να είστε καλά!